SIĞIRLARIN VİRAL HASTALIKLARI-SIĞIR VEBASI
“Malkıran” veya “çor” olarak da bilinen
sığır vebası yüksek oranda ölümlere neden olan bulaşıcı bir hastalıktır. Bulaşma
yolları; Hasta hayvanların gözyaşı, burun akıntısı, salya ve dışkıları ile
temasla bulaşır. Fakat hastalığın ilk defa görülmesinin en önemli sebebi, sürüye
hasta hayvan alınmasıdır. Belirtileri; Hasta hayvanlarda yüksek ateş, gözlerde
kızarıklık, gözyaşı ve burun akıntısı, ağızda kepek serpilmiş bir görünüm ve diş
etlerinde, dudakların iç yüzünde, dil ve damaklarda yaralar, köpük seklinde
salya ve ishal görülür. Hastalığın kesin teşhisi laboratuvarda yapılır.
Tedavi; Hasta hayvanlar
tedavi edilmez. Hayvanlarda hastalık belirtileri görüldüğünde hemen veteriner
hekime haber verilir, hasta ve sağlam hayvanlar ayrı yerlere alınır. Ölen yada
öldürülen hayvanlar derin çukurlara gerekli tedbirler alınarak gömülür. Hastalık
çıkısı nasıl engellenir? Nereden geldiği bilinmeyen ve sağlık raporu olmayan
hayvanlar alınmamalıdır. Hastalığın bulaşma riski olan sağlam hayvanlara, sığır
vebası mücadele programları doğrultusunda ası uygulanır. İhbarı mecburi bir
hastalıktır.
ŞAP HASTALIĞI
**Bu hastalığa tabak hastalığı da deniyor.
Sığırların et ve süt verimini çok düşürür. Hayvandan hayvana kolayca bulaşır.
Bir köye veya bir çiftliğe girince, hayvanların hepsine bulaşır. Sap hastalığı
çıkan ülkeler kadar onun komsuları da hemen tedbir almaya çalışırlar. Bulaşma
yolları; Hasta hayvanların salyaları, yapağıları, derisi, kılları ile hayvandan
hayvana geçer. Hastalıklı hayvanların ahırına girenlerin ayakkabıları ile
motorlu araçların lastikleri ile, hastalık bulaşmış otlarla, saman ve tane
yemlerle bulaşma olur. Fareler ve kuşlarda hastalığı taşırlar.
Belirtileri;
**Saplı hayvan hemen tanınır: Ateşi
yüksektir. Ağızdan ip gibi salyalar akar. Dilde, diş etlerinde, dudak
içlerinde, burun içinde ve etrafında mercimek veya nohut büyüklüğünde içi sıvı dolu
kesecikler belirir. Hayvan yem yiyemez. Kesecikler patladıkça, yerlerinde
yaralar oluşur. Memelerde de aynı durum görülür. Sekil 1. Sap hastası bir sığır
Sekil 2. Sap hastalığında ağız ve dilin görünümü. Yürüyemezler Ayaklarda ve
özellikle tırnak aralarında meydana gelen yaralar (lejyonlar) nedeniyle
hayvanlar topallar. Bazen tırnakları düşer. Hayvan çok Acı çektiği için yürüyemez
olur. Yere diz çökerek yürümeye çalışır.
**Sekil3. Sap hastalığında tırnakların
görünümü Tip; Sap hastalığının 7 tipi vardır. Çıkan hastalık hangi tipten ise,
hayvanlar ona göre aşılanır. Hastalığın tipini anlamak için, hasta
Hayvanların dilinden ve derisinden yara
döküntüleri alınır. Bunlar Ankara'daki Sap Enstitüsü'ne gönderilir.
Tedavi;
**Hastalık çıkar çıkmaz sağlam
hayvanlarınızı ayırın. Hemen veteriner hekime haber verin. Hasta hayvanların
ağız ve ayak yaralarını sodalı sularla yıkayın. Sirkeli su da
kullanabilirsiniz.
ETİ YENİR Mİ?
**Hasta hayvanların eti yenilebilir.
Kesimden sonra kan, kemik gibi artıklar yakılır veya gömülür. Etler ise
buzdolabında 48 saat beklettikten sonra yenebilir. Sap hastalığı gelip
geçtikten sonra ahırlar kireçle badana edilmeli, sodalı sularla yıkanarak
dezenfekte edilmelidir. Salya veya yara suları ile bulaşmış otlar, yemler yakılarak
yok edilmelidir. Ölen hayvanlar yakılmalıdır.
0 Yorumlar